سلام

سلام
بعد از روزهایی که بی پایان به نظر میرسیدند! من دوباره به شبکه جهانی اینترنت متصل شدم!!
راستش خیلی زیاد از دست بلاگر و این کارهای عجیب و غریبش دلخورم. مقادیر زیادی همه زندگی وبلاگی من را بهم ریخته است. اینکه اسم من پای نوشته هایم عوض شده است هم زیر سر بلاگر است. بگذریم. تا وقتی نتوانم راه حلی برای این مشکل پیدا کنم دلخوریم سر جایش خواهد ماند.
دوست ناشناخته ام آیلین من را به بازی آرزوها دعوت کرده بود که پیغامش را تازه دیدم.

1. آرزو دارم منجی بیاید؛ زودتر، زودتر.
2. آرزو دارم کشورم تا دنیا دنیاست سربلند و پایدار بماند.
3. آرزو دارم بزرگ شوم، مثل یک کودک
4. آرزو دارم کودکی داشته باشم، پسر یا دختر، و هرچه خوبی است به او بیاموزم.
5. آرزو دارم سر کار نروم! آرزو دارم از یک جایی یک گنج نصیبم شود که دیگر نیازی به سرکار رفتن نداشته باشم. آنوقت همه پولم را بدهم کتاب بخرم و فیلم ببینم و دنیا را بگردم و ... . من آدم تنبلی هستم. من آدم تنبلی هستم؟

.................................
چقدر نوشتن آرزوها برایم سخت بود!!