Sunday, June 11, 2006

بدون عنوان!

هفته پیش را مهمان امام رضا (ع) بودم.
نمی توانم بگویم چه احساس آرامش بی نظیری داشتم.
خوش به حالم!
کاش هیچوقت یادم نره.
..............................
جالبه!!
یه چیزایی آدم میبینه که جالبه!
چه عرض کنم، داریم به یه سمتی میریم که به نوعی رفتنش اجتناب نا پذیره. از طرفی هم هنوز آمادگیش رو نداریم. نمی تونم بگم که بریم یا نریم ، چون داریم میریم!
و ما درست وسط این جریان تبدیل هستیم.
درست وسط ماجرا.
درست روی نقطه تغییر.
این یعنی اینکه ما این وسط له خواهیم شد!! آیندگان از روی ما رد میشن و به سلامت به مقصدشون میرسن!
اما راستش رو بخواید این له شدن هم اجتناب نا پذیره! و حتی شاید هم لازم!
خدا عاقبتمون رو ختم به خیر کنه.